Tour de France, Tour de France, 1952 par Timeview Vintage Images

A propos de "Tour de France, Tour de France, 1952"

par Timeview Vintage Images

À propos de l'œuvre d'art

De volgauto vol met onderdelen, bril op en over de autoruit heen kijken waar je mannetje fietst.

De 39e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 25 juni 1952 in Brest. Hij eindigde op 19 juli in Parijs. Er stonden 123 renners verdeeld over 12 ploegen aan de start.

Dit jaar waren er voor het eerst finishes bergop, aan het eind van een beklimming - en daarvan meteen drie: De tiende etappe naar Alpe d'Huez, de elfde naar Sestrières en de 21e naar de Puy de Dôme. Fausto Coppi was favoriet na een overtuigende overwinning in de Giro eerder dat jaar.

In de aanloop naar de bergen had Coppi al zijn vorm aangegeven door de tijdrit te winnen. De Fransman Nello Lauredi kwam die dag in het geel, maar de Italianen namen spoedig de macht over, en voorafgaande aan de rit naar Alpe d'Huez reed Andrea Carrea in het geel met Fiorenzo Magni op de tweede plaats. De favorieten bleven bijeen tot aan de voet van de slotklim. Hier viel Jean Robic aan. Raphaël Géminiani kon nog even meekomen, maar al snel bleven slechts Robic en Coppi over. 6 kilometer voor de top reed Coppi weg, en hij kwam alleen aan. Hij pakte de gele trui met slechts 1 seconde voorsprong op Carrea. Het was de eerste Touretappe die live op televisie werd uitgezonden.

De volgende etappe begon met een Franse aanval, geleid door Géminiani op de Col de la Croix-de-Fer. Bij aankomst aan de voet van de tweede col, de Télégraphe, bestond de leidende groep nog maar uit 15 man, en ontsnapte de Fransman Jean Le Guilly. Op de Galibier ging Coppi in de aanval, en noch de andere rijders in de kopgroep noch Le Guilly waren in staat hem te volgen. Bij de top had hij al een voorsprong van 2'45", en aan de finish in Sestrières was dit opgelopen tot 7 minuten op nummer 2, Bernardo Ruiz, en 9 1/2 minuut op nummer 3, Stan Ockers. In het algemeen klassement was zijn voorsprong nu al 20 minuten.

De eerste Pyreneeënetappe was een prooi voor Geminiani, maar in de volgende etappe toonde Coppi opnieuw zijn superioriteit. In de beklimmingen van de Tourmalet en de Aubisque, en kort voor de finish in Pau pakte hij beide keren een voorsprong, maar liet daarna de anderen weer terugkomen. Hij won uiteindelijk de etappe