Pont blanc Amsterdam Pays-Bas par Hendrik-Jan Kornelis

A propos de "Pont blanc Amsterdam Pays-Bas"

par Hendrik-Jan Kornelis

À propos de l'œuvre d'art

Er zijn veel witte bruggen in Amsterdam waaronder de Magere Brug.

Er ligt hier al eeuwen een brug. Stadsarchitect Daniël Stalpaert tekende al een brug in op zijn ontwerpplattegrond van 1662, omdat deze tijdens de stadsuitbreiding gepland was, maar er was hier toen nog geen enkele bebouwing ingetekend en de bouw van de brug ging voorlopig niet door. Jacob Bosch’ plattegrond voor de vierde uitleg (1679) laat daarom geen brug zien. Ook op een schilderij van Gerrit Berckheyde uit 1685 is nog geen brug te zien (wel de Amstelsluizen). Frederik de Wit tekende ter plaatse wel een brug met meerdere doorvaarten in op zijn plattegrond van 1688. Toen Gerrit de Broen zijn plattegrond maakte in 1737, tekende hij een brug in met negen doorvaarten. Hij vermeldde als naam Kerk Straats ofte Magere Brug.

De eerste brug op deze plek is gebouwd in of vlak na 1691 naar een ontwerp van Hans Jansz van Petersom en heette toen de Kerkstraatbrug. Deze had 13 doorvaarten, waarvan de buitenste in gebruik waren als opslag. In 1871 werd deze brug vanwege bouwvalligheid gesloopt en vervangen door een brug met negen doorvaarten, vergelijkbaar met de huidige brug; het ontwerp was daarbij van Wichert Arend de Graaf van de Dienst der Publieke Werken. Vijftig jaar later was ook deze brug aan vervanging toe. Architect P.L. Kramer maakte daarom verschillende ontwerpen voor een brug van steen en staal, maar veelal basculebruggen. De Gemeenteraad besloot echter dat er een brug moest komen die zo veel mogelijk op de (toen) bestaande leek, en daarom werd de brug vanaf 1929 gesloopt. Voor voetgangers en fietsers werd een nog smallere noodbrug neergelegd. In 1934 was die nieuwe iets grotere/bredere brug gereed. Alhoewel deze brug van Kramer is ontbeert ze bijna al zijn stijlkenmerken. De brug kreeg toen stalen liggers op een betonnen paalfundering. Alle stenen uiterlijkheden werden weggewerkt achter houten betimmeringen. In 1961 moest de brug opnieuw aangepast worden en werd, vanwege extra remmingwerk, de doorvaart vernauwd. In 1969 was het grenen hout deels verrot en werd vervangen door tropische hardhout. Op 7 februari 1986 werd de brug beschadigd door een aanvaring; een schip was door ijsgang uit koers geraakt. Opnieuw vonden herstelwerkzaamheden aan de brug plaats.

Tot 1994 werd de brug door de twee brugwachters met de hand geopend en gesloten; men trok aan de haalketting, en remde vervolgens de balans af. Het sluiten van de brug vereiste een zekere mate van synchronisatie,

Conçu par Hendrik-Jan Kornelis, visualisé avec AI.