Silence superposé en noir et blanc par Bianca ter Riet

Ze staat daar, een vrouw gevangen in een moment van ingetogen kracht, haar aanwezigheid zowel zichtbaar als geheimzinnig. Haar gelaatstrekken, met de kracht van eenvoud, spreken een stille taal. Haar gezicht is bedekt door dunne, verticale strepen die als een sluier van mysterie over haar huid lijken te glijden. Deze lijnen, bijna als een soort verfijnde abstractie, verdelen haar gezicht in secties, waardoor elke laag een verhaal vertelt—zonder woorden, maar met een diepgang die voelbaar is in de stilte.

Aan de ene kant van haar gezicht, bij haar oog, breekt het patroon van de verticale lijnen en komt er een horizontaal, bruin vlak in beeld. Het is alsof de ruimte rond haar oog tijdelijk verstilt, de horizontale strepen geven een subtiele afwisseling van ritme en brengen een nieuwe dimensie in het patroon. De combinatie van deze horizontale en verticale lijnen roept een gevoel van dualiteit op, van schijnbare eenvoud en complexe diepgang. Het is een stilte die niet leeg is, maar juist vol van betekenis—een stilte die laag voor laag onthult.

Haar zwart haar valt donker en krachtig naar beneden, als een natuurlijk contrast tegen de lichte strepen die haar gezicht omhullen. Het is een visuele verdeling tussen het licht en het donker, tussen het zichtbare en het onzichtbare. Haar blik is zacht, maar doordringend. Ze kijkt niet direct, maar haar ogen schijnen de ruimte in te kijken, als een stille getuige van een wereld die zich langzaam ontvouwt.

De kleuren in haar outfit – bruin, zwart en wit – creëren een balans van aardse sereniteit en intense contrasten. Het zwart en wit vormen de basis van haar verschijning, terwijl de bruine tinten een warmte en complexiteit toevoegen, die haar gezicht in lagen van betekenis hullen. Dit is geen moment van chaos, maar een moment van gecontroleerde stilte, waarin de stilte zelf niet leeg is, maar vol is van subtiele emotie, gedachten en verhalen die pas worden begrepen als je verder kijkt.

"Gelaagde Stilte" is een titel die haar wezen weerspiegelt: de combinatie van visuele eenvoud en de diepe stilte die zich in elke lijn, elke kleur en elke blik schuilhoudt. Ze is als een stille oceaan, de kalmte bedriegt de diepte, en elk niveau biedt een nieuwe ontdekking. Het is een verhaal van innerlijke reflectie, van de kracht van stilte en van hoe iedere laag, hoe klein ook, haar volledige wezen definieert. Modern Abstract.